Algemeen directeur Henk Dedden en commercieel directeur Jan Wageman dragen de dagelijkse leiding over Friso Bouwgroep in Sneek binnen nu en twee jaar over. Binnen de organisatie worden nieuwe leidslieden klaargestoomd.
Beide mannen stonden decennialang aan het roer, zijn nu 65 jaar en vinden het tijd om plaats te maken voor een nieuwe generatie. Aan verkoop van het bedrijf, zoals onlangs bouwconcern Van Wijnen aan een investeringsmaatschappij, is geen seconde gedacht. ,,We zijn een familiebedrijf. De mensen die bij Friso werken, voelen dat heel sterk, het bedrijf is van hen. Dat moet zo blijven”, zegt Dedden. Dat is ook meteen de reden waarom Dedden grootaandeelhouder blijft. Cashen had hem niet gelukkig gemaakt, voegt hij toe.
De samenstelling van de nieuwe directie staat nog niet vast. De derde man in de huidige directie, technisch directeur Jan Post, blijft in ieder geval aan. Misschien komen er twee nieuwe bij, misschien vier. ,,De komende twee jaar dragen we disciplines geleidelijk over.”
Versleten voelen ze zich niet. ,,Maar ik zie wel dat de jeugd digitaal veel handiger is”, zegt Wageman. ,,Ik ben sterk in relaties en kijk graag iemand anders in de ogen. Ik ben niet opgegroeid met online marketing. Maar dat gaat in de toekomst ongetwijfeld nog veel belangrijker worden. Je moet je eigen houdbaarheidsdatum kennen.”
Op het toneel en achter de schermen
Waar Jan Wageman graag het toneel opspringt, komt Henk Dedden achter de schermen beter tot zijn recht. Verlegen wil hij zichzelf niet noemen. ,,Jan is de praatjesmaker, ik ben de maker”, zegt hij. ,,Voor ons werkt dat.” Jan: ,,Hij duwt mij.” Henk: ,,Dan houd ik stuur. Iemand moet baas zijn. Maar het gaat niet om mij.”
Friso, na de oorlog opgericht door vier Sneker aannemers, was eind jaren zeventig zijn eerste werkgever. Hij begon er als werkvoorbereider, maar had van meet af aan de wil om zelf ondernemer te zijn.
Hij was het die Friso uitbouwde van één vestiging in Sneek, naar vijf nu: Groningen, Leeuwarden, Almere en Eibergen, plus een steunpunt in Heerenveen. Met twee eigen fabrieken (Houkesloot Prefab en Timmerfabriek Houkesloot ), 550 werknemers en een jaaromzet rond de 200 miljoen euro. Terwijl de grondleggers vooral actief waren in de woningbouw, zocht hij de verbreding. Fabrieken, kantoren, onderwijs- en sportgebouwen, woningbouw, zorginstellingen, restauratieprojecten en een grote service-en onderhoudstak.
Crisisbestendig
De spreiding over het land en de spreiding van werkvelden maken het bedrijf crisisbestendig, licht hij toe. ,,Ik heb heel wat crises meegemaakt. De diepste was die van 2013/2014. Dat was het enige verliesjaar in onze geschiedenis. Maar ook toen zeiden we: we ontslaan niemand. Dat hebben we ook niet gedaan.”
Veel vast personeel, een trouwe kern, weinig verloop, het directieduo is er trots op. ,,Het is een bewuste keus om niet alles uit te besteden, of al maar meer zzp’ers in te huren. Continuïteit is belangrijk, voor ons bedrijf én voor werknemers.” Een vast inkomen stelt hen in staat een huis te kopen, een gezin te stichten, een rol te spelen in de maatschappij, zaken die Dedden en Wageman belangrijk vinden.
Beiden zijn nog niet uitgespeeld. De coronacrisis geeft nieuwe inspiratie. ,,Je kunt wel nagaan dat zo’n pandemie effect heeft op de manier waarop scholen en zorginstellingen gebouwd gaan worden. Kleine woninkjes zijn niet de woninkjes die je in coronatijd moet hebben. Ruimte, daar gaat het de komende tijd om. De architecten moeten zich de komende tijd bewijzen.”
Mijlpalen
Gevraagd naar mijlpalen in hun oeuvre noemen beiden de bouw van een grote werkplaats voor het onderhoud van vliegtuigmotoren voor KLM in Amsterdam. ,,Zo kwamen we op de kaart bij andere grote opdrachtgevers, zoals de Rijksgebouwendienst.” De complexe vernieuwbouw van het Provinsjehûs in Leeuwarden, samen met Koopmans en BAM, beschouwen ze als een huzarenstuk; 650 recreatiewoningen, horeca en welness in de Hof van Saxen in Drenthe was een indrukwekkende opdracht. Trots zijn ze ook op het boetekantoor (CJIB) in Leeuwarden, de nieuwbouw van het Fries Museum, de parkeerkelder onder het Zaailand, en de bouw van de grootste zuivelfabriek van Nederland voor Danone in Haps.
Terugkijkend zit beiden één ding goed dwars. Thialf. ,,Toen de organisatie in 2001 in zwaar weer terechtkwam en de vernieuwbouw mis dreigde te gaan, hielden wij de rug recht en hebben we het afgebouwd. Zonder ons had er nooit ijs gelegen.” Vervolgens werd bij de aanbesteding van het huidige Thialf in 2008 de hele Friese bouwwereld aan de zijlijn gezet. Dat deed gloeiend pijn.
Uit teleurstelling stopte Friso met de sponsoring van schoolschaatsen. ,,We hebben netjes ons contract uitgediend.” Dan: ,,We blijven wel sponsoren hoor. Andere sporten, damesvolleybal, voetbal.” In Thialf zijn zo nooit meer geweest. Wel in de Leeuwarder Elfstedenhal. De duim gaat omhoog. ,,Knap gebouwd. Heel knap.”
Komend jaar maken ze nog mee dat Friso 75 jaar bestaat. En ook, na jaren van ambtelijk gejengel, dat er eindelijk vaart komt achter de renovatie van honderden woningen in de Groninger aardbevingsgebieden. Ondertussen blijven ze duurzame gebouwen maken. ,,Zijn we heel goed in. Maar we roepen het nooit rond. We zijn te bescheiden.” Dedden: ,,Sizzen is neat, dwaan is in ding.”
Bron: LC.nl
