Tot tien jaar geleden was elk jubileumverhaal over de Eemshaven een treurmars over alles wat er niet gelukt was sinds de opening in 1973. Tien jaar geleden kwam de haven op stoom.
De Eemshaven werd 45 jaar geleden geopend en is pas de laatste tien jaar bevolkt geraakt. Rond 2007 landde de ene na de andere investering in de meest noordelijke haven van Noord-Nederland en de jaren daarna veranderde de Eemshaven in een grote bouwput, waar duizenden mensen aan het werk waren.
Rond 2009 was de taxatie dat er ongeveer 6 miljard euro zou worden geïnvesteerd. Dat is niet helemaal uitgekomen, want de Nuon-centrale werd niet zo groot als gepland omdat het deel waar energie uit kolenpoeder zou worden gehaald werd geschrapt. En Advanced Power plus de lng-aanlanding (goed voor totaal 1,2 miljard) kwamen niet.
Nieuwe bedrijvigheid
Maar een kniesoor die daarop let, want deze bedrijvigheid trok later nieuwe bedrijvigheid aan. Door de aanwezigheid van energiecentrales was de Eemshaven ineens een goede plek voor datacenters. Google heeft er inmiddels inclusief de huidige uitbreiding 1,5 miljard euro geïnvesteerd. Er wordt verwacht dat zich binnenkort nog een grote partij meldt voor de hoek in de haven waar de datahotels terecht kunnen.
De bouw van de centrales van RWE en Nuon zorgde rond 2008 voor de grote ommekeer. In de beginjaren van deze eeuw kwamen al Theo Pouw (26 hectare, recycling van bouwstoffen), Holland Malt (moutfabfriek van onder meer Bavaria) en Biovalue (biodiesel) naar het meest noordelijke puntje van Nederland. Maar de grote klap kwam rond 2008 op gang.
Het was immens wat er gebeurde, het was de tijd van de grote getallen. Er was voor de bouw van beide energiecentrales ongeveer 1 miljoen ton beton nodig, hetgeen goed was voor 60.000 ritjes met de rijdende betonmolen. Er gingen ook nog eens 11.000 heipalen de bodem in, terwijl tegelijk 1 miljoen kuub grond werd verplaatst. Misschien wel honderd zwaaiende en zwenkende kranen bepaalden het aanzicht van de haven. Op het hoogtepunt werkten er meer dan 5000 man in de Eemshaven, vooral buitenlanders.
Windmolenbouwers op zee
Er is sindsdien veel gebeurd. De windmolenbouwers op zee hebben de Eemshaven als uitvalsbasis ontdekt, partijen als Orange Blue Terminal, Wagenborg en AG Ems hebben er veel werk aan. Vopak bouwde er grote opslagtanks, Tennet investeerde, windmolenparken kwamen er en recent besloot het Almelose Van Merksteijn (producent van walsdraad) er 260 miljoen te investeren.
Het zijn niet alleen nieuwe investeringen die van belang zijn. Zittende partijen breiden ook uit. Google, Wijnne & Barends, Sealane, Orange Blue Terminal en Holland Malt zijn al fors groter dan toen ze zich vestigden in de Eemshaven.
De Eemshaven werd langzaam een echte haven en is een van de stopcontacten van Nederland. Het werd ook een intelligente, groene en veelzijdige haven, vindt Groningen Seaports. Internet speelt er een rol, toerisme (Borkumlijn) en de duurzame factoren tellen zwaar. Het is een haven die aansluit bij de moderne tijd.
Van oudsher zitten partijen als Wagenborg (dat het in de Eemshaven gevestigde Veem & Factor overnam), AG Ems, Sealane, Eemshout en Electrabel in de Eemshaven. De komende weken blikken we met hen en met de eerste nieuweling in 2007, Boogtools terug op de veranderingen bij de noordelijkste haven van Nederland.
Bron: DvhN.nl
