Helemaal aan het eind van het gesprek zegt Geralt Vels: ,,Niemand praat meer negatief over de Eemshaven. De sfeer is totaal gekenterd.’’
Vels, directeur-(mede)eigenaar van Sealane (op- en overslag van koelvries-producten, 25 werknemers), huist sinds 2001 in de meest noordelijke haven van Nederland en is enthousiast over de ontwikkelingen in de afgelopen jaren. Sealane is een van de pioniers in de haven, want volgend jaar wordt het 40-jarig bestaan op die plek gevierd.
Sealane is misschien wel het meest internationaal georiënteerde bedrijf in de Eemshaven. Vels is om die reden vaak onderweg. ,,Ik ben toch wel negentig dagen per jaar op reis’’, zegt hij. ,,Ik zit overal. Japan, Rusland, Verenigde Staten, het maakt niet uit.’’
De klanten zitten dus ook overal. Een voorbeeld van wat Sealane doet is makreel vanuit Noorwegen voor een Japanse klant opslaan in de Eemshaven en als de klant de makreel wil hebben, gaat een vracht naar het Aziatische land. En als de nieuwe haring wordt aangevoerd in Nederland, gaat het grootste deel via de Eemshaven. Via Sealane uiteraard.
Geralt Vels ziet met zijn internationale blik ‘een haven in ontwikkeling’. ,,Dat geldt ook voor onszelf’’, zegt Vels. ,,We zijn van huisuit een koel- en vriesbedrijf, maar in 2009 hebben we de voormalige locatie van AG Ems (Borkumlijn) aangekocht en vanaf die plek hebben we offshore-werk voor de windparken gerealiseerd. En in een loods van ons zijn door een onderaannnemer de frames van Google in elkaar gezet. Dat soort zaken is er allemaal bij gekomen.’’
Sealane is nu ook zelf aan het uitbreiden. Een koelvrieshuis (8000 ton) en een kade van 100 meter zijn erbij gekomen. Vels: ,,We kunnen nu twee tot drie schepen tegelijk laden of lossen. We maken ons daarmee aantrekkelijker voor reders. Nee, het heeft geen nieuwe klanten opgeleverd. Was in eerste instantie ook niet nodig, want we zijn gaan bouwen en uitbreiden op basis van het bestaande pakket.’’
Wat Vels als het grote voordeel van de Eemshaven ervaart is het arbeidsethos, zoals hij dat noemt. ,,Dat is hier super’’, stelt hij. ,,Mijn mensen zijn bereid zeven dagen per week 24 uur op te draven voor een klant als dat nodig is. In de randstad ligt dat echt anders. En in Noord-Duitsland roepen ze om 5 uur ’s middags: tijd is tijd. Als een boot ons twee uur van tevoren belt, staan we er. Maar we doen dat niet voor niks, het moet wel betaald worden. Dat spreekt vanzelf.’’
Vels heeft in al die jaren de Eemshaven flink zien veranderen. ,,De grote ommekeer kwam met de komst van Theo Pouw en Holland Malt’’, weet hij. ,,Zij waren de wegbereiders.’’ Maar nog steeds moet hij internationaal wel uitleggen waar de Eemshaven ligt. ,,Als ik zeg dat we tussen Rotterdam en Hamburg liggen, weet iedereen waar we zitten.’’
De komst van Theo Pouw en Holland Malt zorgde er ook voor dat de Eemshaven in beeld kwam bij andere partijen met investeringsplannen. Veld: ,,De Eemshaven heeft dertig jaar op zijn gat gelegen en de laatste tien jaar is het beeld totaal veranderd. Eerder had je nog avonturiers, ze kwamen en ze ging snel ten onder. Dat soort investeerders zie je niet meer. Nu zie je partijen die veel investeren en heel lang willen blijven. Dat is het imago van de haven ten goede gekomen.’’
Bron: DvhN.nl
