Groningen ontwikkelt zich gestag als proeftuin voor groene energie. De regio heeft veel te melden als energietoppers uit het hele land volgende maand naar het symposium ‘Wind meets gas’ in de Stad komen.
Een symposium met de naam ‘Wind meets gas’ in de Der AA-kerk in Groningen biedt op 13 en 14 september een doorkijk naar de toekomstige, duurzame energievoorziening.
Op z’n minst drie van de projecten die aan de orde komen, moeten duidelijk maken dat de provincie Groningen daarvoor een wegbereider is. „Tijdens het symposium zal doorschemeren dat Groningen een schakelpunt wordt in de waterstofeconomie”, zegt Catrinus Jepma, hoogleraar energie en duurzaamheid aan de Rijksuniversiteit Groningen, verbonden aan het Energy Delta Institute en voorzitter van de organisatiecommissie.
Hoofdrol voor de Noordzee
De titel verwijst naar een van de belangrijkste thema’s: de omzetting van door windmolens geproduceerde elektriciteit in groene waterstof. Daarbij zal voor de Noordzee, nu nog bron van fossiel gas en olie, naar verwachting een hoofdrol zijn weggelegd.
,,De productie van windenergie verschuift voor een belangrijk deel die kant op”, zegt Jepma. ,,We willen op land niet te veel tegen de molens aankijken. De Noordzee wordt een groot powerhouse. De parken die er nu staan en in aanbouw zijn hebben een vermogen van ongeveer 15 gigawatt. Dat wordt de komende decennia mogelijk vertienvoudigd.”
Het wordt, verwacht Jepma, te duur om alle geproduceerde stroom via een kabel naar de kust en landinwaarts te brengen. Moleculen, zoals hij gassen duidt, zijn veel goedkoper en makkelijker te transporteren en op te slaan. Daarom is het logisch elektriciteit om te zetten in waterstof, zegt de hoogleraar, zo mogelijk dichtbij de plaats waar de stroom wordt geproduceerd.
Daarbij kan de oude infrastructuur voor de winning van olie en gas op zee opnieuw worden ingezet: gasplatforms voor de waterstofproductie, voormalige gasvelden voor de opslag en leidingen naar de kust voor het transport.
Jepma: ,,De kustregio’s waar die waterstof aan land komt, worden heel belangrijk. En als conversie op zee te ingewikkeld is, dan komt die op land, bijvoorbeeld in de buurt van de Eemshaven. Daar komt de stroom die nodig is voor de omzetting massaal binnen.”
Groene waterstof wordt (behalve als grondstof voor de chemie) in het algemeen gezien als een belangrijke toekomstige brandstof in een groene economie. Jepma: ,,Van de energie die we nu gebruiken, heeft ruwweg 80 procent de vorm van moleculen en 20 procent de vorm van elektronen. De verwachting is dat die verhouding na 2050, als de energietransitie zo ongeveer is voltooid, nog altijd fifty-fifty is. Dan hebben we dus veel groene moleculen nodig.”
Het kan volgens Jepma nog een decennium duren voordat groene waterstof een substantiële rol in de energievoorziening begint te spelen. Jepma: ,,Het zal fossiel aardgas stapsgewijs eruit drukken. Aardgas is over zo’n 30 jaar in dit deel van Europa grotendeels vervangen, denk ik. Tegen die tijd zal men fossiel gas steeds minder accepteren, en groen gas willen. Als moeten we nu al op die switch voorsorteren.”
Groene waterstof
Groene waterstof wordt gemaakt door met stroom van windmolens water te scheiden in waterstof en zuurstof. Dat gebeurt met elektrolysers. Waterstof kun je zelfstandig gebruiken als energiebron. Men kan er ook bijvoorbeeld methaan, methanol of ammonia van maken, of elektriciteit mee opwekken.
Bron: DvhN.nl
